ΑΠΟΝΟΜΗ ΠΑΡΑΣΗΜΟΥ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΕΝΕΙΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΣΗΜΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ κ. ΝΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟ

     Στις 26 Σεπτεμβρίου 2018 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος απένειμε, στο Προεδρικό Μέγαρο παρουσία και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου το παράσημο του Ταξιάρχη της Τιμής στο φιλόλογο και συγγραφέα Ν Δ.Τριανταφυλλόπουλο, στο ζωγράφο Σωτήρη Σόρογκα για το εικαστικό και διδακτικό στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο έργο του, και στο φιλόλογο Μανόλη Χατζηγιακουμή, μελετητή του Σολωμού και της Εκκλησιαστικής Μουσικής.

Η βράβευση του κ. Ν Δ.Τριανταφυλλόπουλου αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και χαρά για τη Χαλκίδα, τη Λίμνη ιδιαίτερα (πατρίδα της μητέρας του το γένος Τσουρέ) και την Εύβοια γενικότερα.

     Ο Ν Δ.Τριανταφυλλόπουλος γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1933 όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως φιλόλογος. Τις γυμνασιακές του σπουδές τις τελείωσε στη Χαλκίδα και στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά το Πανεπιστήμιο διορίζεται στην Κύπρο και κατόπιν στη Χαλκίδα όπου και συνταξιοδοτήθηκε.

      Οι εργασίες του κατατάσσονται σε διηγήματα, μελετήματα, ποιητικές συλλογές, δοκίμια, μεταφράσεις κυρίως όμως ασχολήθηκε με την επιστημονική έκδοση των Απάντων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

     Πολύ-πολύ ενδεικτικά από την πληθώρα των έργων που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα σας αναφέρω:

* Διδακτικά Δοκίμια για το Λύκειο το 1977.

* Δαιμόνιο Μεσημβρινό το 1978.

* Το Λαγούμι (ποιητική συλλογή) το 1979.

* Δίχτυ και το Μέλι (Δοκίμια) το 1983.

* Για το θαλασσινό Αηδόνι το 1984.

* Το 1984 κυκλοφόρησε η πληρέστερη μέχρι σήμερα πεντάτομη επιστημονική έκδοση των Απάντων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο Ουράνη από την Ακαδημία Αθηνών.

* Τρία θαλασσινά ειδύλλια (Διηγήματα) το 1985.

* Μινυρισμός Πτηνού Χειμαζομένου (μελετήματα) το 1986.

* Λιμενάρχης Ευρίπου το 1993.

* Για μία δεκαετία μέχρι αναστολής της έκδοσης επιμελείτο το φιλολογικό περιοδικό «Τα Νεφούρια» των Ευβοϊκών Εκδόσεων Διάμετρος μέσα από τις σελίδες του οποίου έχουν γίνει πολλές αναφορές για τη Λίμνη και τους κατοίκους της.

     Αποκορύφωμα της αναγνώρισης της προσφοράς του στα γράμματα και τον πολιτισμό της πατρίδας μας ήταν η ομόφωνη αναγόρευσή του σε Επίτιμο Διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στις Δεκεμβρίου 2011,αλλά και η σημερινή βράβευσή του από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.

    Κλείνουμε το μικρό αυτό σημείωμα με τον επίλογο από το αφιέρωμα που είχε κάνει παλιότερα  το Πανευβοϊκόν  Βήμα στον Ν Δ. Τριανταφυλλόπουλο.

«Η πόλη της Χαλκίδας που αγαπάτε τόσο πολύ σεμνύνεται για τον άνθρωπο που η φήμη του πολυσχιδούς έργου του έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της Ελλάδας.

Γιάννης Φαφούτης

(Φωτό: kathimerini)

ΡΕΠΟΡΤΑΖ (Ενός κακού μύρια έπονται)

"ΕΝΟΣ  ΚΑΚΟΥ  ΜΥΡΙΑ ΕΠΟΝΤΑΙ

    Έλεγαν οι αρχαίοι υμών πρόγονοι και δεν είχαν άδικο. Βλέποντας την περιοχή από  το ακτωνύμιο της Γλύφας έως και το ακτωνύμιο της Κρήνης Βρύσης, δύο χιλιόμετρα από τη Λίμνη, στο βόρειο Ευβοϊκό κόλπο από τη μεριά της Εύβοιας, θα διαπιστώσει ότι μετά τον καταστροφικό κυκλώνα του "Ζορμπά" που άφησε τόσα δεινά σε περιουσίες και σε ανθρώπους, στην περιοχή της βορειοκεντρικής Εύβοιας, άλλαξε και την τοπογεωγραφία της ακτογραμμής σε όλο το μήκος της προαναφερόμενης περιοχής από τα χιλιάδες κυβικά μπάζα και χώματα που παρέσυραν τα νερά και μέσω των ρεμάτων στη θάλασσα.

    Έτσι λοιπόν μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2016, (για αυτό γράφω ενός κακού μύρια έπονται) το δάσος που συγκρατούσε την ορμή των υδάτων δεν υπάρχει πια με αποτέλεσμα η μανία της φύσης να ξεσπάσει  ανεξέλεγκτα και καταστροφικά σε ότι έβρισκε στο πέρασμά της βάζοντας κυριολεκτικά τη στεριά μέσα στη θάλασσα.

    Οι φωτογραφίες είναι χαρακτηριστικές και κυρίως αυτή που παραθέτω συγκριτικά την περιοχή με φωτογραφία του 2007. Η δημιουργός φύση βέβαια με τις θαλασσινές νότιες φουρτούνες θα φέρουν μετά από πολλά χρόνια τη παραλία στη θέση της, έχω όμως την άποψη (χωρίς να είμαι ειδικός ) ότι δεν θα ξαναγίνουν ακριβώς ίδιες. Μακάρι να διαψευσθώ, θα είναι ότι καλύτερο.

Κείμενο φωτογραφίες 

Γιάννης Φαφούτης

ΠΑΡΑΛΙΑ  ΤΟΥ ΑΓΙΩΡΓΗ ( Η πρόσχωση έχει δημιουργήσει δεύτερο κάβο στο κέντρο της παραλίας)

      

ΠΕΡΑΜΑ

ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΣΚΑΡΙ ΣΕ ΚΑΡΝΑΓΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΥΣΤΟΥ

Το κείμενο και τη φωτογραφία τα δημοσίευσα στις 14/7/2005 στο "ΠΑΝΕΥΒΟΙΚΟΝ ΒΗΜΑ"

     Οι πρώτες ηλιαχτίδες που ξέφυγαν από τις βουνοκορφές που βρίσκονται ανατολικά της Καρύστου φώτισαν το περήφανο σκαρί που έστεκε μποτιλιαρισμένο στα βάζα του μοναδικού καρνάγιου της παραλίας.

    "Πέραμα" ο τύπος του. Θαυμάσια ξυλοκατασκευή είναι ένα από τα λίγα αυθεντικά, εναπομείναντα σκαριά που αυλακώνουν τα νερά του Αρχιπελάγους. Παλαμισμένο στα ύφαλα με τη μοράβλια του, τα μαύρα ζωνάρια του και με το πανάρχαιο χρώμα της πορφύρας το υπόλοιπο σκαρί.

     Καθώς το κοιτούσα αυθόρμητα βγήκε από μέσα μου ο τρίτος στίχος από το ποίημα "Οδηγητής" του Κώστα Βάρναλη.

     Εγώ του καραβιού η Γοργόνα

     στο ορθόπλωρο καράβι εμπρός

     Πάνω σπάν οι φουρτούνες

     και άγριος ενάντια μου ο καιρός.

ΛΙΘΑΝΑΓΛΥΦΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΕΥΒΟΙΑΣ

ΛΙΘΑΝΑΓΛΥΦΕΣ  ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ  

ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ  ΣΤΗ  ΛΙΜΝΗ ΕΥΒΟΙΑΣ

   Υπήρχε παλιότερα η συνήθεια από τους μαστόρους (και όχι μόνον στην προαναφερόμενη πόλη) και κυρίως από αυτούς που έχτιζαν πετρόχτιστες κατασκευές (σπίτια, γεφύρια, εκκλησίες, κοδωνοστάσια κ.α)  με το τελείωμα της οικοδομής να τοποθετούν σε εμφανές σημείο  μία λιθανάγλυφη  πλάκα.

   Η λιθανάγλυφη αυτή πλάκα διαστάσεων περίπου 20Χ30 εκατοστών  ήταν συνήθως από μαλακό πωρόλιθο διότι διευκόλυνε πολύ το μάστορα στο σκάλισμα και το χάραγμα αριθμών και γραμμάτων αλλά και άλλων συμβόλων (όπως θα δούμε παρακάτω)πάνω σ΄αυτή.

   Από τα εγχάρακτα στοιχεία αυτά που ξεχωρίζουν και τα βρίσκουμε (εκτός από μία)  σε όλες τις επιγραφές σκαλισμένα είναι ο σταυρός και η χρονολογία, ακολουθούν το δένδρο της ζωής, τα αρχικά από το όνομα του μάστορα, πουλιά, ρόδακες και άλλες διακοσμητικές μπορντούρες. Άλλα χαράγματα είναι απλά και άλλα σύνθετα και με μεγάλη καλλιτεχνική διάθεση.

   Διαχρονικά εντόπισα 22 τέτοιες επιγραφές τις οποίες τοποθετώντας τες πάνω στον πολεοδομικό ιστό της πόλης διαπιστώνουμε ότι βρίσκονται περιμετρικά γύρω από τον καθεδρικό ναός της Παναγιάς της Λιμνιάς. Η παλιότερη είναι της Παλιάς Βρύσης  17 Μαΐου 1745 και η νεώτερη στο κάτω δημοτικό σχολείο (κτίριο Μελά) το 1898. Άλλες χρονολογίες είναι:1801-1840-1845-1848-1851-1862-1869-1873-1977-1882-1885-1886-1887.

    Έτσι γινόταν πάντα από την αρχαιότητα. Οι άνθρωποι έχτιζαν τα σπίτια τους γύρω από την ακρόπολη και το κάστρο στο οποίο κατέφευγαν όταν παρουσιαζόταν ανάγκη, Στην περίπτωσή μας δεν υπάρχουν κάστρα υπάρχει όμως η εκκλησία χτισμένη ψηλά πάνω στο βράχο που τους παρέχει την θεϊκή προστασία.

   

    Λίγα στοιχεία για τα συμβολικά χαράγματα πάνω στις πλάκες:

    Ο ΣΤΑΥΡΟΣ 

    Κυρίαρχο σύμβολο που κατέχει το μεγαλύτερο μέρος της πλάκας είναι ο σταυρός σύμβολο της θυσίας της αγάπης και της αιώνιας ζωής. Σύμβολο άμεσα συνδεδεμένο με την πίστη του ελληνικού λαού.

    ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

     Το δέντρο της ζωής είναι σύμβολο της παράδοσης που σχετίζεται με την αναγέννηση και την ανανέωση, την αλλαγή απόλυτο σύμβολο  άνθησης και δημιουργίας, ενεργειακό σύμβολο στους βασικούς τομείς της ζωής.

     ΟΙ ΡΟΔΑΚΕΣ

  Αρχαϊκή τέχνη της περικεντρικής συμμετρίας, διακοσμητικό σχέδιο που αναπτύσσεται  μέσα σε κύκλο γύρω από το κέντρο του. 

    

    ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑ

    Ο μάστορας βάζει μόνο τα αρχικά του ονόματος του και σπανίως αναγράφεται ολόκληρο ή το όνομα του ιδιοκτήτη.